29 października – Światowy Dzień Chorych na Łuszczycę

Większość z nas uważa, łuszczycę za stygmatyzującą i zaraźliwą chorobę, jednak to wszystko jest bardzo mylące. To choroba o podłożu genetycznym i wystarczy ją zaakceptować i zacząć profesjonalne leczenie.
W Polsce łuszczyca dotyka blisko 800 000 osób. Ponad 17 000 osób cierpi na najcięższą jej postać. Chorzy nie są w stanie normalnie funkcjonować. Nie mają jednak dostępu do nowoczesnych i skutecznych metod terapeutycznych. Choroby dermatologiczne nie zostały wymienione w Narodowym Programie Zdrowia 2007-2015. W ostatnich latach wycofane wręcz zostały niektóre metody leczenia. Rozległe postacie choroby wymagają tymczasem naświetlania ultrafioletem lub podawania leków wpływających na odporność organizmu.
Pojedynczy pacjenci mogą liczyć na skuteczną terapię, przyznawaną każdorazowo na podstawie indywidualnych wniosków. W 2008 i 2009 roku leczeniem biologicznym objęto w naszym kraju tylko 220 chorych z łuszczycą. Istnieją jednak regiony, gdzie nowoczesne metody leczenia nie są w ogóle dostępne. A prawdopodobnie od stycznia 2010 roku przestanie obowiązywać tzw. świadczenie za zgodą płatnika, co może oznaczać kompletny brak dostępu do nowoczesnego leczenia.
Wraz z organizacjami zrzeszającymi chorych na łuszczycę, wystosowano też apel do Ministerstwa Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia, wzywający do stworzenia długoterminowej strategii leczenia łuszczycy, wdrożenia nowoczesnych standardów leczenia oraz zapewnienia dostępu do terapii biologicznej.
Występowanie łuszczycy jest niezależne od wieku, najczęściej zapadają na nią ludzie młodzi – między 15. a 30. rokiem życia. Postępująca łuszczyca może niszczyć stawy, prowadząc do trudności z poruszaniem się i wykonywaniem codziennych czynności. Czasami wymaga zastosowania nawet protezy stawów.