Mięsień dwugłowy uda stanowi ważny mięsień kończyny dolnej i przede wszystkim pełni funkcje związane ze zginaniem stawu udowego i kolanowego. Jego urazy mogą nastąpić zarówno podczas uprawiania sportu jak i codziennych czynności, takich jak gwałtowne ruchy nogą.

Jak sama nazwa wskazuje, mięsień ten składa się z dwóch części głów, mających inne pochodzenie i miejsce przyczepu. Długa głowa przebiegająca nad stawami biodrowym i kolanowym przyczepia się do tylnej powierzchni guza kulszowego miednicy, gdzie jest przyczepiona za pomocą ścięgna. Krótka głowa przebiegająca nad stawem kolanowym zaczyna się na wardze bocznej i przegrodzie międzymięśniowej uda. Przyczep końcowy obu głów dwugłowego uda, znajduje się na głowie kości strzałkowej. Cały mięsień dwugłowy bierze udział w obniżaniu i unoszeniu miednicy. Druga głowa mięśnia bierze udział w prostowaniu stawu biodrowego oraz obraca uda. Obie głowy odpowiadają też za zginanie stawu kolanowego i chronią kolana na zewnątrz. Mięsień dwugłowy uda często narażony jest na stłuczenie, naciągnięcie, naderwanie czy zerwanie. Urazy mięśnia mogą być spowodowane:
– gwałtownym ruchem
– przetrenowaniem
– urazem mechanicznym

W przypadku wystąpienia urazu następuje:
– ograniczenie zakresu ruchu nogi
– tkliwość mięśnia
– obrzęk
– krwiak
– siniak

Mięsień unaczyniony jest przez tętnice okalającą udo przyśrodkową, tętnice przeszywające oraz gałązki tętnicy podkolanowej. Głowa unerwia nerw piszczelowy, który jest częścią nerwu kulszowego. Głowa krótka jest natomiast unerwiona przez nerw strzałkowy wspólny, istniejący jako część nerwu kulszowego. Mięsień tego uda stanowi część łańcucha mięśniowo powięziowego taśmy powierzchownej tylnej, ku górze przechodzi w więzadło krzyżowo-guzowe, a ku dołowi w mięsień brzuchaty łydki, który jest zaliczany do rodzaju mięśni postawnych, a to oznacza, że cały czas jest aktywny i łatwo ulega skróceniu.

autor: Jan Wojtusiak
zdjęcie: Pixabay