Wielu ludzi uważa, że otępienie jest nieuchronnym, nieodłącznym i naturalnym elementem starzenia się. Jednak rzeczywistość pokazuje co innego. Eksperci mówią, że demencja jest chorobą i że prawdopodobieństwo jej wystąpienia połączone jest z tempem rozwoju. Fachowcy twierdzą równocześnie, że można znacząco obniżyć ryzyko wystąpienia demencji, dzięki właściwej, wcześnie zastosowanej profilaktyce.

Prawie 80 procent ludzi obawia się, że w którymś momencie życia ten problem może ich dotknąć, a 66 procent myśli, że demencja jest naturalnym skutkiem starzenia się człowieka. Jedna na cztery osoby uważa, że nie można zapobiec demencji. Takie ponure wnioski płyną z globalnego badania ankietowego w temacie świadomości i postaw społecznych, które przeprowadzono na próbie 70 osób ze 155 krajów przez London School of Economics and Political Sciene dla potrzeb organizacji Aizchaimers Dissase International (w skrócie ADI). W raporcie opisującym wyniki tego badania, zatytułowanym World Aizheimer Report 2019, przedstawiciele ADI nie kryją swego zaskoczenia bardzo niską świadomością społeczną w temacie demencji. Jak pokazało badanie, poważne luki w wiedzy na jej temat prezentuje również wielu pracowników służby zdrowia. W tym kontekście warto dodać, że WHO stara się prowadzić akcje uświadamiające zarówno wagę problemu jak i jej konsekwencje. Demencja przyczynia się nie tylko do spadku jakości ludzkiego życia, ale również prowadzi do przedwczesnej śmierci. Chociaż wiek jest najważniejszym czynnikiem ryzyka dla rozwoju demencji, to jednak choroba ta nie jest naturalną i nieodłączną częścią starzenia się. Wiele naukowych badań dowiodło tego, że istnieje związek między konkretnymi elementami życia i ryzykiem rozwoju demencji. Tego rodzaju czynniki ryzyka to na przykład: niedobór aktywności fizycznej, palenie papierosów, niezdrowa dieta i nadużywanie alkoholu. To właśnie one przyspieszają, a może warunkują pojawienie się demencji. Poza tym wiadomo też, że ryzyko rozwoju demencji zwiększają niektóre choroby przewlekłe, takie jak na przykład: nadciśnienie, cukrzyca, otyłość, hipercholesterolemia, a także depresja. Według najnowszych wytycznych WHO, dotyczących profilaktyki demencji, te czynniki należą do najgroźniejszych. WHO wskazuje na istotną rolę izolacji społecznej oraz na brak aktywności umysłowej. Świadomość istnienia wielu potencjalnie modyfikowanych czynników ryzyka oznacza w praktyce, że zapobieganie demencji jest możliwe. Kolejnym bardzo ważnym problemem, na który zwracają uwagę autorzy raportu ADI, jest powszechne lekceważenie przez ludzi pierwszych symptomów otępienia. Zwiększając więc świadomość społeczną oraz organizując akcje profilaktyczne mamy szansę na stopniowe ograniczanie pojawiania się schorzenia.
autor: Jan Wojtusiak