Zawód górniczy od wieków jest zhierarchizowany. Żupnik najczęściej pochodził z klasy możnych, podczas gdy rębacze, mimo że ludzie wolni, respektowali podległość poszczególnym szczeblom i wszelkie tego konsekwencje. Podczas zebrań gwarków, inspektorzy, rębacze lub czeladnicy siadali w poszczególnych grupach. Symbolem poszanowania tradycji i kwalifikacji górników są przyznawane obecnie stopnie:

1. Dyrektor generalny górnictwa
2. Generalny dyrektor górniczy
3. Generalny honorowy dyrektor górniczy
4. Dyrektor górniczy
5. Inżynier górniczy
6. Technik górniczy
7. Górnik

Ciekawostki:
– GÓRNICZE KOLORY
Są nimi czerń i zieleń. Pierwszy symbolizuje podziemną ciemność, drugi tęsknotę za zielenią lasów i pól podczas podziemnej pracy.
– SKARBEK LUB SKARBNIK
To duch podziemi czczony przez ludzi na Górnym Śląsku i w Krakowie. Siwobrody starzec jest opisywany równocześnie jako dobroduszny opiekun tych, którzy pracują pod ziemią oraz jako srogi władca dusz górników, którzy zginęli pod ziemią. Uważa się, że wszystkie skarby i metale znalezione pod ziemią należą do niego.
– MIANOWANIE GÓRNIKÓW
Uroczyste mianowanie szpadą absolwentów szkoły górniczej jako członków stanu górniczego wprowadził Stanisław Staszic w 1919 roku. Zostało ono wznowione przez Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, gdzie wyłączając czasy okupacji, trwa to do dziś.
– CZAKO I PIÓROPUSZ – KOLORY
Czako to nakrycie głowy, rodzaj czapki bez daszka, wykonane z tektury. Jest obciągnięte czarną krepą i wysokie na 12,5 cm. Z przodu posiada godło górnicze, na które składa się perlik (młotek) i żelazko (krótki kilof). Narzędzia te służyły do rozbijania, urabiania węgla i drążenia szybów.
• zielony – dla grupy dystynkcyjnej generalnego dyrektora górnictwa oraz generalnego dyrektora górniczego
• biały – dla grupy dystynkcyjnej dyrektorów, inżynierów i techników górniczych
• czarny – dla grupy dystynkcyjnej górników
• czerwony – dla członków orkiestry górniczej
• biało-czerwony – dla przewodniczącego orkiestry górniczej (kapelmistrza)

autor: Jolanta Golik