W 16. odcinku „Naj…” prezentujemy najstarszy w zbiorach Biblioteki Śląskiej ekslibris.

Ten znak własnościowy wklejony jest na wewnętrznej stronie okładki dzieła Plutarcha z Cheronei „Von den Leben und Ritterlichen thaten der aller durchleüchtigsten männer, Griechen vnd Römer”, wydanego w Colmar w 1541 roku. Właścicielem księgoznaku jest Christoph Pithopaeus (zm. po 1587), doktor filozofii i medycyny, nauczyciel, lekarz nadworny księcia Augusta Saskiego, ordynariusz medyczny w Gdańsku, zwolennik teorii Paracelsusa.

Ekslibris zwraca uwagę swoją wielkością, wielością elementów i kolorami. Jest duży (26,1 x 14,1 cm) – niemal wielkości okładki książki, wykonany techniką drzeworytu, ręcznie kolorowany. Jest to typowy dla XVI wieku ekslibris heraldyczny. W centralnej części znajduje się herb – Zmartwychwstały Chrystus z krzyżem i Barankiem u stóp. W otoku zamieszczona jest sentencja oraz data: „Contra Patientia Durum Anno” 1573. W narożnikach kartusza przedstawione zostały uskrzydlone symbole czterech Ewangelistów: wół (św. Łukasza), człowiek (św. Mateusza), lew (św. Marek) i orzeł (św. Jan). Ilustrację otacza motto: „Deum in Mundo Quærere, in homine invenire, in Deo possidere ; Hic sapientis labor Est”. Uzupełnieniem jest wiersz „Ad Spectatorem”. Całość ujęta jest w zdobną ramkę drzeworytową.

Uwadze czytelników polecamy także opublikowany w Śląska Biblioteka Cyfrowa katalog ekslibrisów: „Ekslibris w starym druku. Ze zbiorów Biblioteki Śląskiej w Katowicach” → https://www.sbc.org.pl/…

Facebook → https://www.facebook.com/BibliotekaSlaskaKatowice/

Źródło: Biblioteka Śląska