Jak wynika z przeglądu literatury, ostatnimi czasy monitoruje się permanentną zwyżkę jednostek otyłych poniekąd na całym kontynencie. Warto w tym momencie podkreślić fakt, iż media społecznościowe coraz częściej alarmują o istocie problemu tych dwóch czynników u dzieci1. Wedle Raportu o stanie odżywania się i zdrowia z 1988 roku, sprawność fizyczna pośród Amerykanów zmniejszyła się w ciągu osiemdziesięciu ośmiu lat o siedemdziesiąt pięć procent, ponadto zawartość tłuszczu w jedzeniu, które spożywamy zwielokrotniła się ponad trzydziestokrotnie. Diagnozuje się, iż dzieci tęgie stanowią jedną piątą populacji dzieci amerykańskich.

Tempo wzrostu liczby osób otyłych jest przerażające. W odniesieniu do badań przeprowadzonych na przestrzeni siedemnastu lat począwszy od roku 1963-1980, odnotowano pięćdziesięciocztero-krotny wzrost dzieci otyłych zbiorowości w tym samym wieku tj. od sześciu do jedenastu lat2. Na aktualny przyrost otyłości wywiera wpływ wiele czynników, aczkolwiek pośród nich nie wyróżnia się genetycznego. Istota tkwi w zmianie stylu żywienia. Reasumując: im więcej jednostki przyjmują pożywienia, a ich aktywność fizyczna się zmniejsza – obrastają w tłuszcz3. „Odwołując się do literatury, to Amerykanie są uważani za najmasywniejsze jednostki na naszej planecie. – mówi mgr Dominika Bem, dietetyk, właściciel poradni dietetycznej oraz nauczyciel.
Na podstawie tego, co powiedziałam przyjmuje się, że jedna trzecia populacji Amerykanów jest otyła, zaś na dwie trzecie wypada nadwaga. W Stanach Zjednoczonych przewiduje się około piętnaście procent wśród osób w przedziale wiekowym od pięciu do dziewiętnastu lat obciążonych nadmierną wagą. Na następnym odsetku piętnastu procent widnieje niebezpieczeństwo nadwagi. Wedle Światowej Organizacji Zdrowia, nadwaga oraz otyłość zaliczane są do prymarnych dolegliwości mających wpływ na zdrowie. Z kłopotami zdrowotnymi zmagają się nie tylko kraje o wysokim stopniu rozwoju cywilizacji, również państwa nisko, bądź średnio dochodowe. Wśród nich dopatruje się przerażającego przyrostu współczynników pozwalających określić następstwo nadmiernej proporcji naszej masy ciała w odniesieniu do wzrostu. Z badań wynika, iż w 2005 roku dwadzieścia milionów dzieci było korpulentnych. Niekontrolowana progresja precedensu przypadłości otyłości stała się ogromnym zmaganiem wśród ludzkości dwudziestego pierwszego wieku. Statystki szacują, że w krajach europejskich w przedziale około trzydzieści, a osiemdziesiąt odsetek jednostek dorosłych oraz dwadzieścia procent dzieci boryka się z nadwagą, zaś średni wskaźnik masy ciała stanowi w przybliżeniu dwadzieścia sześć koma trzy. Na przełomie ćwierć wieku w niejednym państwie Europy problem otyłości zwiększył się trzy razy. Najbardziej aktualna analiza statystyczna przeprowadzona na obszarze dwudziestu czterech krajów europejskich przedstawia się następująco: ponadnormatywny ciężar ciała uwidacznia się na terenach Europy Wschodniej jeszcze bardziej niż w krajach Europy Zachodniej. W państwach europejskich dopatruje się tych następstw problemów nieodpowiedniego odżywania częściej u dziewczynek, aniżeli chłopców. W przedziale wiekowym od sześciu do dziesięciu lat notuje się nadwagę lub otyłość u przeszło trzydziestu procent dziewczynek, zaś dwadzieścia procent u płci przeciwnej. Populacji na obszarze amerykańskim dzieci między drugim, a siedemnastym rokiem życia przypisuje się w zależności ugrupowań etnicznych od osiemnastu do czterdziestu jeden procent społeczności4. Rozpatrzmy teraz jak przedstawia się szacunkowość statystyk występowania korpulentności u dzieci w Europie. Stosownie do informacji Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Otyłością rocznie odnotowuje się wzrost w granicach czterysta tysięcy dzieci
z nadwagą, jak i orientacyjnie osiemdziesięciu pięciu z nadmierną tęgością. W obszarze Morza Śródziemnego przydziela się szczytową masowość występowania problemów poruszanych w tym rozdziale wynoszącą rozpiętość trzydziestu, a czterdziestu procent. Tę ogromną liczbę objaśnia się kwestionowaniem nieodpowiedniego sposobu odżywiania w krajach amerykańskich, o których wspominałam w poprzednim rozdziale, a tym samym rezygnacja z pospolitych specjałów kuchni śródziemnomorskiej. Obserwuje się także takowy zwyczaj przyswajania zamiłowania do niezdrowego odżywania pośród osób z krajów Ameryki Północnej czy Europy Zachodniej, Środkowej oraz Wschodniej. Obecnie przejdę do omówienia zasadniczego miejsca Polski na tle pozostałych krajów europejskich. Problem nadmiaru wagi u dzieci w naszym kraju szacuje się na przeciętnym poziomie, opierając się na szeregu badań zrealizowanych na przestrzeni niedawnych czasów. Przeważająca część odnosiła się względem dzieci zamieszkujących preferowane regiony czy miejscowości, jak i realizowano badania w oparciu o ogólnopolskie dane. Okres 1994-1995 to czas realizacji badań obowiązujący w całej Polsce pod kierownictwem Instytutu Matki i Dziecka zawierający szczególną w zasięgu państwa grupę uczniów szkół podstawowych oraz średnich. Nadwagę stwierdzono w przybliżeniu u dziewięciu procent dzieci oraz młodzieży, przy tym otyłość u trzech procent jednostek. Odnotowano przyrost nadwyżki wagi jednocześnie z długością życia – w przedziale szacunkowo sześciu procent w wieku od siedmiu do ośmiu lat; do niemalże piętnastu procent w granicach od szesnastu do siedemnastu lat u chłopców oraz należycie od niemal ośmiu do prawie czternastu procent. W 2001 roku odbyły się obserwacje na zbiorze dzieci siedmiu, ośmiu oraz dziewięcioletnich. Tamte lata wykryły kompulsywność u prawie szesnastu procent dziewczynek i u piętnastu procent chłopców, natomiast otyłość u obu płci w nieomal czterech procentach. Kontrolą stanu zdrowia zajmował się również Instytut Żywności i Żywienia, jak i Instytut Matki i Dziecka w Warszawie5.
Źródło:
1. T. Campbell Colin, T.M. Campbell II (przekład M. Paciorkowska), Nowoczesne zasady odżywiania. Przełomowe badanie wpływu żywienia na zdrowie, w: Choroby cywilizacyjne. Otyłość, wydanie I, Wydanie Polskie Galaktyka Sp. z o.o., Łódź 2011, s. 136.
2.M.M. Jablow, Na bakier z jedzeniem, w: Otyłość. Wzrost liczby dzieci otyłych w Ameryce, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 1993s. 88.
3.E. Schlosser (przeł. L.Niedzielski), Kraina fast foodów: ciemna strona amerykańskich szybkich dań, w: Mięso i ziemniaki.Imperium tłuszczu, Muza, Warszawa 2005,s. 427.
4.A. Łuszczyńska, Nadwaga i otyłość: interwencja psychologiczna, w: Otyłość i nadwaga: konsekwencje, uwarunkowania, czynniki ryzyka. Otyłość i nadwaga: definicja,pomiar i występowanie Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s.17-18.
autor: FCD Dominika Bem – Gabinet Dietetyczny