Światowy Dzień Przeciwdziałania Samobójstwom

Samobójstwa są tematem tabu. Zwłaszcza samobójstwa popełniane przez dzieci, młodzież i młodych, którzy nie zdążyli jeszcze być dorosłymi. Odbywają się w ciszy, a potem opada na nie kurtyna milczenia, cierpienia i wstydu. Kampanie społeczne dotykają wielu ważnych spraw, ale ciągle jest zbyt mało tych, które poruszają temat rezygnacji z życia.
Chcielibyśmy przełamać tę ciszę i otwierając usta otworzyć oczy wszystkim dorosłym, aby przekonanie „nas to nie dotyczy”, „ja na pewno bym wiedział, gdyby…” nie przysłoniło im prawdziwego problemu i nie doprowadziło do tragedii.
Problem samobójstw wśród dzieci i młodzieży osiągnął ogromną skalę. Ryzyko podjęcia tego kroku zwiększa się w związku z rosnącym poczuciem osamotnienia, braku zainteresowania, niezrozumienia, konfliktów oraz rosnących, niemożliwych do spełnienia oczekiwań. Próba samobójcza nie zawsze oznacza rzeczywistą chęć odebrania sobie życia. Często wydaje się desperackim sposobem zwrócenia na siebie uwagi, krzykiem o wsparcie, zrozumienie i pomoc.
Co 40 sekund na świecie zabija się człowiek. W Polsce problem ten jest mało dostrzegany, mimo, że każdego dnia, aż 16 Polaków odbiera sobie życie – to więcej ofiar niż w przypadku wypadków drogowych. Podłoże problemów suicydalnych wśród osób dorosłych najczęściej dotyka depresja i jej dolegliwości oraz ościenne choroby psychiczne i indywidualne problemy życiowe. Zwyczajna utrata pracy, śmierć bliskiej osoby lub ciężka choroba, może spowodować w nas potrzebę rozmowy ze specjalistą – psychologiem lub psychiatrą.
Przyczyny samobójstw są różne, ale często przeszkodą w ich zapobieganiu są:
Niewystarczająca opieka psychologiczna
Niewystarczająca opieka psychiatryczna
Niewystarczająca liczba miejsc i instytucji, które mogą reagować w sytuacji kryzysu suicydalnego
Brak edukacji i wiedzy na temat ryzyka samobójstw u dzieci i młodzieży, dorosłych
Brak edukacji i wiedzy na temat zdrowia psychicznego i jego zaburzeń
Brak wsparcia psychologicznego dla rodziców i opiekunów

Maria Wandzik