“Twórca nie powinien się bać. A już na pewno nie powinien się bać śmieszności czy nowych wyzwań. Różne już rzeczy w życiu robiłem. Harowałem w tartaku, byłem kelnerem, sprzedawcą farb i tapet, reżyserowałem pokazy mody czy prezentacje butów, piszę komercyjne scenariusze, zajmuję się publicystyką, dokumentem i teatrem. Twórczość jest wyzwaniem. Nabierasz doświadczeń i bogatszy o nie – mocniejszy możesz działać dalej”.

GRZEGORZ KEMPINSKY – rocznik 1965, wychowany w Szwecji gdzie ukończył liceum ogólnokształcące i rozpoczął studia na wydziale filmoznawstwa w Sztokholmie następnie studia w Łodzi – na wydziale reżyserii PWSFTViT w Łodzi, później przez wiele lat wykładowca na tejże uczelni.
To że kocha TEATR, świadczy jego droga zawodowa: od 2006 roku do roku 2015 był etatowym reżyserem Teatru Śląskiego, gdzie zrealizował “Pana Pawła” Dorsta (2004), “Oskara i panią Różę”  Schmitta (2005), “Króla Edypa” Sofoklesa (2005), “Push-up 1-3. Ostatnie piętro” Schimmelpfeniga (2005),  “Sinobrodego – nadzieję kobiet”  Loher (2007), “Zdobycie bieguna południowego” Kargego  (2008), “Jordan” Reynolds i Buffini (2009), “Zagraj to jeszcze raz, Sam” Woodego Allena (2009), “Małe zbrodnie małżeńskie” Schmitta (2011) i “Komedię Teatralną” Ahlforsa (2012). Współpracował również z Teatrem Studyjnym w Łodzi, Teatrem Wybrzeże w Gdańsku, Teatrem Dramatycznym w Elblągu, Teatrem Polskim w Poznaniu, Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, Teatrem Nowym w Zabrzu, Teatrem im. Osterwy w Lublinie, Teatrem Miejskim w Gdyni, Divadlo Komorni Scena Arena w Ostrawie jednym z pięciu najlepszych scen teatralnych w Republice Czeskiej, oraz z Teatrem Ludowym w Krakowie.
Reżyser, twórca i założyciel Teatr ŚwiętochłOFFice w Świętochłowicach, ostatnio dodany przyrostek „Na uchodztwie”. Ale nie przejmując się sprawami politycznymi Teatr nadal gra i daje ludziom wiele radości i przeżyć teatralnych.

Co sam mówi o Teatrze?

Teatr ŚwiętochłOFFice powstał z inicjatywy Grzegorza Kempinsky’ego jako autorski projekt społeczny, który zyskał aprobatę prezydenta Świętochłowic Dawida Kostempskiego w odpowiedzi na ogromne zapotrzebowanie na dobry teatr w Świętochłowicach i okolicach.
Oficjalne otwarcie Teatru ŚwiętochłOFFice miało miejsce w środę 14 września 2016 r. spektaklem „Dziecko dla odważnych” z Tomaszem i Beatą Schimsheiner.
„Od 2016 zagraliśmy ponad 100 przedstawień z całego kraju m.in. Teatru Muzycznego z Torunia, Teatru Scena Poczekalnia z Łodzi, Teatru Minerva w Gdyni, Kompanii Teatralnej Mamro z Warszawy, Teatru Kontrabanda z Krakowa, Teatru Nowej Sztuki z Gliwic itd.
Nie były to tylko tytuły lekkie, ale także bardzo trudnej i wymagającej literatury np. „Persona” Ingmara Bergmana, „Dziady”, „Emigranci” Mrożka etc.
Mimo tego od początku naszej działalności odwiedziło nas ponad 20.000 widzów, co jest niemałym sukcesem, jak na tak małe miasteczko, w którym dotychczas nie było tradycji teatralnych.

Celem Teatru ŚwiętochłOFFice jest poprzez spektakle teatralne i działania okołoteatralne, budowanie horyzontalnej komórki społecznej wokół teatru, która podwyższy jakość życia i zacieśni więzy społeczne mieszkańców Świętochłowic oraz aglomeracji śląskiej.
Nasze działania są skierowane do wszystkich mieszkańców regionu, ze szczególnym naciskiem na ludzi samotnych, wyalienowanych, niezamożnych, starszych, oraz rodzin wielodzietnych.
Z ogromną satysfakcją obserwujemy, że nasze działania przynoszą efekt, albowiem stwierdzamy kilkudziesięcioprocentowy wzrost korzystania z karty seniora, oraz karty rodzina 3+ odkąd Teatr ŚwiętochłOFFice rozpoczął swoją działalność.
Latem 2017 roku poszerzyliśmy naszą grupę docelową o dzieci i młodzież, poświęcając tej właśnie grupie cały repertuar w trakcie letniego przeglądu teatralnego Lato mostOFF, kiedy to większa część niezamożnej młodzieży i dzieci w trakcie wakacji pozostaje bez możliwości wyjazdu z miasta, oraz wartościowego spędzania czasu w takcie ich trwania.
Ta oferta została przedłużona na regularny sezon teatralny, kiedy to zaczęliśmy także regularnie grać dla dzieci raz w miesiącu.
Nasz teatr mieści od 50 do 400 widzów w zależności od tego, jak ustawi się widownię.
Naszym zamiarem jest stworzenie swoistego domu dla teatru offowego w Polsce, w którym nie dzieli się teatr na instytucjonalny, lub niezależny, a jedynie na dobry i zły.

A my pokazujemy tylko dobry teatr.”

Piotr Tadeusz Blachowski