„Wanda Landowska in memoriam” – recital Władysława Kłosiewicza

Pałac w Rybnej serdecznie zaprasza na rewelacyjny recital Władysława Kłosiewicza – klawesynisty, odznaczonego srebrną odznaką „Gloria Artis”, który odbędzie się 20 października (niedziela) o godz. 18.00 i zatytułowany jest „Wanda Landowska in memoriam”.

Bilety w cenie 45 zł( sala główna), 25 zł (sale boczne), rezerwacje biletów pod numerem 32 284 18 37.

Władysław Kłosiewicz – klawesynista i dyrygent. Studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie i Accademia Musicale Chigiana w Sienie. Ostatni uczeń Ruggero Gerlina (1899-1983), asystenta i najbliższego współpracownika Wandy Landowskiej. Zwycięzca międzynarodowych konkursów klawesynowych w Paryżu (1981), Paryż-Dijon (1983), oraz ARD w Monachium (1984). Od 1978 r. muzyk Polskiej Orkiestry Kameralnej i orkiestry Sinfonia Varsovia, współtwórca zespołu Concerto Avenna. Współpracował z wieloma wybitnymi solistami i dyrygentami, jak m.in.: Fr. Bruggen, R. Norrington, N. Harnoncourt, Ch. Hoghwood, R. Jacobs, W. Kuijken, Th. Hengelbrock, P. Muellejans, L. Duftschmidt, J. West, Y. Menuhin, H. Szeryng. Występował w Austrii, Belgii, Brazylii, Czechach, Estonii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Libanie, Luxemburgu, Niemczech, Portugalii, Rosji, Szwajcarii, Ukrainie, USA, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii i we Włoszech. Jego solowy dorobek fonograficzny obejmuje m.in. wszystkie utwory klawesynowe L.Couperina i J.Ph.Rameau, Partity, Suity Francuskie i Wariacje Goldbergowskie J.S.Bacha (nagroda Fryderyk 2000), utwory J.J.Frobergera, sonaty D.Scarlattiego oraz największe wydawnictwo polskiej fonografii: komplet utworów F. Couperina (13 CD, nagrody: Fryderyk 2014, Clef d’Or 2014).
W latach 1993-2017 był związany z Warszawską Operą Kameralną, w której sprawował kierownictwo artystyczne orkiestry barokowej Musicae Antiquae Colegium Varsoviense. Jest autorem opracowania i pierwszej polskiej realizacji wszystkich zachowanych oper Claudia Monteverdiego: „L’Orfeo”, „Il Ritorno d’Ulisse in Patria” i „L’Incoronazione di Poppea”, a także jego nieszporów „Vespro della Beata Vergine”. Prowadził też opery „Imeneo”, „Rinaldo”, „Giulio Cesare” i „Ariodante” G.F.Haendla, jak również wiele innych dzieł operowych epoki baroku (w tym pierwsza w historii opera „Euridice” J.Periego z 1600 roku), a także dziesiątki koncertów oratoryjnych, symfonicznych i kameralnych. 
W latach 1987 – 2004 profesor zwyczajny klawesynu i interpretacji muzyki przedklasycznej w Universitaet fuer Musik und darstellende Kunst w Grazu w Austrii. Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W roku 2018 odznaczony srebrną odznaką „Gloria Artis”.
Program koncertu:
Jean-Henry d’Anglebert (1629-1691)- Prélude, Tombeau de M. de  Chambonnières;
Louis Couperin (1626 – 1661):Pavane, Prelude, Passacaille;
François Couperin (1668 – 1733): CINQUIÊME ORDRE (wybór);
François Couperin: LES FASTES DE LA GRANDE ET ANCIENNE MÉNÉSTRANDISE
Louis-Nicolas Clerambault (1676-1749): SUITE EN DO MINEUR; 
Claude Benigne Balbastre (1724 – 1799):La Lugeac, La d’Héricourt, La Castelmore

Piotr Oczkowski o koncercie:
Ostatnie koncerty cyklu „Dwa nurty”, to recitale mistrzowskie wybitnych współczesnych indywidualności polskiego klawesynu, dedykowane dwóm tegorocznym jubilatkom: Wandzie Landowskiej i Elżbiecie Chojnackiej. Ich program skupi się na nurcie dawnym, związanym z największym rozkwitem tego instrumentu i stanowiącym  jednocześnie impuls oraz inspirację dla nurtu współczesnego. Wybitny polski klawesynista Władysław Kłosiewicz to ostatni uczeń Ruggero Gerlina, asystenta i najbliższego współpracownika Wandy Landowskiej.  Jest więc w prostej linii spadkobiercą wspaniałych tradycji tej wielkiej artystki. Zwycięzca czołowych światowych konkursów klawesynowych w Paryżu i ARD w Monachium, w swej artystycznej drodze skupia się przede wszystkim na repertuarze francuskim, którego jest wybitnym znawcą. Znajdzie to również odbicie w programie jego koncertu. Usłyszymy wyłącznie muzykę tzw. „klawesynistów francuskich”, grupy kompozytorów działających w tym kraju na przełomie XVII i XVIII. Zawdzięczamy im przeniesienie na klawesyn zdobyczy muzyki lutniowej: bogatej ornamentyki, techniki wariacyjnej oraz tendencji do programowości. Wszystko to przyczyniło się do bujnego rozwoju faktury i wirtuozerii gry na tym instrumencie. Przede wszystkim  jednak członkom grupy udało się stworzyć idiomatyczny kosmos dźwiękowy, nieodłącznie kojarzony z kulturą i obyczajowością tamtej epoki. Muzyka, jako wyrafinowana forma arystokratycznej rozrywki przeplata się w nim z elementami literatury, malarstwa, teatru, a często także zaprawiona bywa sporą dozą zjadliwej satyry, portretującej celnie nie tylko ludzkie charaktery i słabostki ale także problemy znane i nam współcześnie, jak choćby specyfika działalności korporacji i gildii zawodowych”.