Dawno, dawno temu, za wieloma górami, lasami, dolinami i rzekami, była sobie piękna kraina o nazwie Absurdalność, w której mieścił się wielki pałac. Mieszkał w nim król Absurdalius, rządzący wieloma krainami, który posiadał absurdalium, czyli źródło wymyślonych przez życie historii jednych szczęśliwych a innych nie. W pałacu tym mieszkali też jego dwaj synowie, jeden miał na imię Spokój, drugi nazywał się Stres. Stres był bardzo żądnym tronu synem i bardzo chciał rządzić całym królestwem.

W tym momencie Małgorzata złapała się za głowę. Odwróciła głowę do tyłu i spojrzała na Tomasza.
– Lepiej jedźmy do Marioli. Obawiam się, że może się stać coś złego. – powiedziała lekarka, wychodząc z komisariatu w towarzystwie Tomasza i Alicji
Pół godziny później przyjechali na ulicę Mickiewicza. Przedostatni dom był jedynym, w którym świeciło się światło. Intuicja podpowiadała Małgorzacie, że to właśnie w tym domu przybywa teraz Daniel w towarzystwie Marioli. Gdy Małgorzata zapukała, Mariola otworzyła jej drzwi.

Po wygranej walce z karłami, szop pracz, doktor Leon i Belinda zawarli z czarownicami pakt o nieagresji i o współpracy. Belinda stała się dobrą przyjaciółką Krainy Sinusoidalnej tak samo, jak Aleicja, która też się z nią zaprzyjaźniła. Wiele dobroci zaczęło się jeszcze dalej dziać po tych wszystkich zdarzeniach. Było jej tak wiele w licznych zdarzeniach, że trudno to opisać.

Gdy tylko opuścili dworzec, wsiedli do samochodu i udali się na komisariat policji. Alicja czekała na nich w swoim biurze.
– Pokażcie mi tę walizkę. – powiedziała policjantka
Kiedy Alicja zajrzała do środka i zaczęła przeglądać zdjęcia i dokumenty, na jej twarzy pojawiło się wielkie zdziwienie.
– Nie rozumiem, to nie jest żaden dowód. Co to jest? – zapytała zdziwiona Alicja, trzymając w ręku plik ze zdjęciami

Szop, długo rozmawiając i przebywając z Belindą, zdążył się z nią zaprzyjaźnić. Do tego stopnia się z nią zaprzyjaźnił, że wręcz zaczął wiele jej wad usprawiedliwiać i czerni wybielać. Miała w końcu w rodzinie niezwykle nieznośnego karła. Zaczął z nią zastanawiać się jak raz na zawsze skutecznie uchronić Sinusoidę. Wreszcie wpadł na niezwykły pomysł.

Chcesz powiedzieć, że trucizna była w śniadaniu? Kto miałby motyw, żeby Cię otruć? – zapytała Małgorzata
– Nie wiem. Nie znam nikogo z obsługi hotelowej, tym bardziej trudno mi w to uwierzyć. – odparł Daniel
– Co zamówiliście? – zapytał Tomasz
– Na śniadanie jedliśmy rogale z dżemem i popijaliśmy herbatę z cytryną. – powiedział Daniel

Początkowo wszystko szło Balikowi gładko, czego nie można było powiedzieć o tych, którzy przez niego ucierpieli nie odkrywając, że to on jest błękitnym alicornem. I parę razy udało mu się zniszczyć wiele rzeczy w swoim kamuflażu alicornowym. Aż do pewnego momentu.

Już dziś na Narodowym Stadionie Lekkoatletycznym rusza wystawa Anity Włodarczyk, trzykrotnej złotej medalistki olimpijskiej w rzucie młotem. Wystawa poświęcona znakomitej lekkoatletce i Ambasadorce obiektu dostępna jest w ramach długiej trasy zwiedzania Stadionu Śląskiego.

– Obawiam się, że nie. Godzinę temu dzwonił mój kolega. Wymknąłem się z hotelu i spotkałem się z nim. Przekazał mi wyniki moich badań. Dowiedziałem się, że w mojej krwi znajduje się trucizna. Byłem na pogotowiu, chciałem zrobić płukanie żołądka. Niestety jest już za późno, bo trucizna dostała się do krwiobiegu. Zostały mi najwyżej dwadzieścia cztery godziny życia. Powiadomiłem już policję. Pani komisarz Ciechanek chce, abyśmy jak najszybciej zjawili się na komendzie. – powiedział chłopak, przekazując lekarce kartkę z wynikami badań
– Poczekaj chwilę. Muszę się przebrać. – powiedziała lekarka, po czym pobiegła na górę
Kwadrans później oboje byli już w samochodzie. Na posterunku czekała na nich Alicja. Cała trójka weszła do gabinetu policjantki.

Balikowi dużo czasu zajęło opracowywanie zupełnie nowego planu, którym znowu zamierzał dostać się do Sinusoidy i coś w niej zepsuć. W końcu się to jemu udało. Otóż postanowił zamienić się w alicorna i to nie byle jakiego, ale bardzo pięknego alicorna i, w ten sposób niepozornie, znów zyskać kontrolę. Jego plan zatem był naprawdę przebiegły, gdyż alicorn był zwierzęciem najmniej podejrzanym o to, że podszywa się pod niego ktoś zły.