Balikowi dużo czasu zajęło opracowywanie zupełnie nowego planu, którym znowu zamierzał dostać się do Sinusoidy i coś w niej zepsuć. W końcu się to jemu udało. Otóż postanowił zamienić się w alicorna i to nie byle jakiego, ale bardzo pięknego alicorna i, w ten sposób niepozornie, znów zyskać kontrolę. Jego plan zatem był naprawdę przebiegły, gdyż alicorn był zwierzęciem najmniej podejrzanym o to, że podszywa się pod niego ktoś zły.

Małgorzata wychodziła właśnie z sali operacyjnej. Przed chwilą skończyła wykonywanie komisurotomii. Jej pacjentką była 60 letnia kobieta, która dostawała silnych ataków padaczki. Po konsultacji z innymi lekarzami, zapadła decyzja o przecięciu spoideł mózgowych, łączących obie półkule. Na szczęście operacja przebiegła zgodnie z planem. Lekarka poczuła straszny głód, więc zeszła na dół do bufetu, aby coś zjeść. Chwilę potem dołączył do niej Tomasz. Gdy Małgorzata przełykała kolejny kęs, spojrzała w lewo i zakrztusiła się.

Jednak Balik nie zamierzał się teraz wycofywać i poddawać pod żadnym pozorem. Z powodu pracza był na skraju załamania nerwowego, pełen goryczy, żółci i nienawiści do swojego oponenta. Zaczął więc knuć jak zerwać traktat tak, aby nie złościć jego chrzestnej Belindy.

– Za kilka minut samolot rozbije się, a my wszyscy zginiemy. Zanim Wioletta zaniosła pilotom kawę, dodałam tam środek nasenny. W tej chwili obaj piloci są nieprzytomni i nieprędko się obudzą. – odparła Weronika
– Albert, Wioletta, zajmijcie się nią. Posadźcie ją i pilnujcie. Tomek, chodź do kabiny pilotów. – krzyknęła lekarka
Nagle samolot gwałtownie wzbił się w powietrze, a wszyscy pasażerowie zaczęli zakładać maski tlenowe.

W tej sytuacji, w której zesłana została karłowatość przez wiedźmę na Sinusoidę, szop postanowił znów odwiedzić krainę karła, aby zaprotestować jasno przeciwko takiemu traktowaniu jego i jego towarzyszy. Belindę niestety znał szop bardzo dobrze i nie cierpiał jej strasznie. A przy okazji wiedział, jak bardzo trudno jej przemówić do rozumu i jak doskonale zna psychologię tłumu.

Dobra wiadomość dla mieszkańców województwa śląskiego, którzy wybierają się do Miasta Gwarków, czyli do Tarnowskich Gór. Jego dwie sztandarowe atrakcje z Listy światowego dziedzictwa UNESCO – Zabytkową Kopalnię Srebra i Sztolnię Czarnego Pstrąga, będzie można zwiedzić całkowicie za darmo. Z oferty skorzysta nawet 4500 osób.

Zadanie pn. „Bezpłatne zwiedzanie z przewodnikiem obiektów światowego dziedzictwa UNESCO – Zabytkowej Kopalni Srebra oraz Sztolni Czarnego Pstrąga w Tarnowskich Górach” zostało dofinansowane w ramach II edycji Marszałkowskiego Budżetu Obywatelskiego Województwa Śląskiego, a zrealizuje je wyłonione w drodze konkursu ofert Stowarzyszenie Góry Kultury z Tarnowskich Gór.

Anita Włodarczyk, złota medalistka Igrzysk Olimpijskich z Tokio 2020 w rzucie młotem została nagrodzona dziś przez Marszałka Województwa Śląskiego i przedstawicieli Stadionu Śląskiego za wybitne sportowe osiągnięcia. A już od najbliższego wtorku na Narodowym Stadionie Lekkoatletycznym dostępna dla zwiedzających będzie wystawa poświęcona znakomitej lekkoatletce i Ambasadorce obiektu.

– Przecież Twoja nowa znajoma, Pani Weronika, cierpiała na nowotwór. – stwierdziła lekarka
– Nie sądzisz chyba, że ta urocza staruszka mogłaby się dopuścić morderstwa. – odparł Tomasz
– W tej chwili ta kobieta jest naszą najpoważniejszą podejrzaną. – dodała Małgorzata
Kilka sekund później zadzwonił telefon. Małgorzata wróciła na swoje miejsce, a starsza Pani poszła do bufetu po kolejną szklankę wody.

Balik zaczął gorączkowo myśleć teraz nad swoją sytuacją i naradzać się ze swymi mrocznymi poddanymi. Zmartwił się poważnie wiedząc, że jego genialny plan był fatalnie już udaremniony. I tak trawił swoją klęskę parę dobrych dni i tygodni, aż przypomniał sobie pewną dawną dobrą znajomą, wiedźmę Balindę, córkę króla Bachandura, który przeszedł na stronę Sinusoidy i na stronę światła, mimo że z początku był magiem spod ciemnej gwiazdy. Przywołał ją zatem do swej krainy, żeby opracować dalszy plan działania. Wiedział, że teraz tylko ona mogła jakoś mu pomóc. I nie mylił się.

Kiedy Wioletta wyszła, minęła ją urocza starsza Pani, która weszła do bufetu.
– Czy mogę prosić o szklankę wody? Muszę zażyć lekarstwa. – powiedziała staruszka
– Proszę uprzejmie. Co Pani dolega? Mogę Pani jakoś pomóc? – zapytała Małgorzata
– Nie, dziękuję, to nic poważnego, tylko lek profilaktyczny. – odparła starsza Pani, po czym wyjęła jedną zieloną tabletkę i połknęła ją
Mimo, że kobieta położyła lek wieczkiem do dołu, Małgorzacie udało się dojrzeć napis, który widniał na etykiecie. Kiedy staruszka wróciła na swoje miejsce, do bufetu wszedł Tomasz.