– Mówiła Pani, że nigdy nie była w jego domu. Tymczasem powiedziała Pani, że Pan Kalus pracował codziennie do 12. Jeśli nigdy nie była Pani w jego domu, ani nie widziała go przy pracy, to skąd Pani wiedziała, do której godziny pracował w domu? – powiedziała lekarka
– Kiedy pracował, lubił naturalne światło i świeże powietrze. Jeśli okno jego gabinetu było otwarte, a zasłona odsłonięta, oznaczało to, że w tej chwili pracuje. W zimie też miał zawsze odsłonięte zasłony. – powiedziała Aniela

Małgorzata była w swoim domu i odsypiała całodobowy dyżur. Nagle usłyszała dźwięk telefonu. Kiedy się obudziła, zobaczyła zegar pokazujący godzinę 11.00. Wiedziała, że tego dnia miała wolne, ale jednak nie było jej dane odpocząć. Po chwili podniosła słuchawkę.
– Doktor Małgorzata Kowalska, słucham. – odparła lekarka
– Dzień dobry, nazywam się Adam Kalus. Słyszała Pani o mnie? – zapytał rozmówca

Mały robot Radek obudził się z głębokiego snu. Już dawno nic mu się nie śniło – zauważył. Na świecie, od stu pięćdziesięciu lat, nie było już żadnego człowieka. Ludzie dawno już wyginęli, a jedyne co po sobie zostawili to były właśnie maszyny, czyli roboty nowej generacji. Maszyny, które uznały człowieka za wielkiego dobroczyńcę i zbudowały wiele figur i posągów na cześć człowieka. To one traktowały go jak boga, gdyż zostały przez niego stworzone na obraz i podobieństwo.

– Piętnaście lat temu była studentką czwartego roku prawa. Gdyby dzisiaj żyła, byłaby Pańską rówieśniczką. Studiowała na Pańskiej uczelni i na jednym roku. Musiał ją Pan znać. Pewnie miał Pan romans, którego owocem było dziecko. Ewa nie chciała się zgodzić na aborcję, a kariera prawnika stała przed Panem otworem. – powiedziała Małgorzata
– Nawet jeśli ją znałem, co to ma wspólnego z tą serią morderstw? – zapytał rejent

Zbliżała się godzina, kiedy wszyscy weszli do swoich pokoi, aby położyć się spać. Małgorzacie udało się zasnąć bez problemu, kiedy nagle przebudziła się około godziny 2.00. Obudziło ją potworne pragnienie. Wychodząc z pokoju, usłyszała dźwięki dochodzące z salonu. Gdy zeszła na dół, zobaczyła Katarzynę siedzącą przed telewizorem.
– Co Pani tu robi? – zapytała lekarka

– Nasz stajenny odszedł z pracy kilka dni temu. Wyjechał za granicę. Próbowaliśmy znaleźć kogoś innego, ale nikt się nie zgłosił. Od tamtej pory, każdego dnia jedno z nas przyjeżdżało na teren posiadłości i doglądało wszystkiego. Było nas sześcioro, więc mieliśmy rozplanowane dyżury na cały tydzień, oprócz niedzieli. Gdyby Weronika nie wyprowadziła się z domu, byłoby nam łatwiej z prowadzeniem majątku. – powiedziała Karolina
– Musiało być Pani bardzo ciężko. – stwierdziła Małgorzata

– To zdarzyło się piętnaście lat temu. Na terenie posiadłości znajduje się staw hodowlany. Ojciec organizował przyjęcie w domu. Źle się poczułem i wyszedłem na podwórko, aby odetchnąć świeżym powietrzem. Zobaczyłem tajemniczą postać przy stawie. Pomyślałem, że to był intruz. Miał na sobie kominiarkę. Zacząłem krzyczeć i wystraszyłem go. Kiedy podszedłem bliżej, zobaczyłem ciało młodej kobiety. Leżała w stawie, twarzą skierowaną w stronę lustra wody. Podniosłem ją i sprawdziłem czy żyje. Była taka młoda i piękna.

Gdy Tomasz zszedł do stołówki, zobaczył Małgorzatę, która kończyła jeść obiad. Jej smutny wyraz twarz mówił sam za siebie. Tomasz przysiadł się do jej stolika.
– Co się stało? – zapytał Tomasz
– Dowiedziałam się, że niedawno zmarł jeden z moich pacjentów, Jacek Kolarz. Pamiętam go bardzo dokładnie. Parę lat temu operowałam mu tętniaka aorty brzusznej. Po operacji żył jeszcze 10 lat. Jego notariusz zadzwonił do mnie i powiedział, że Pan Kolarz zmarł dwa dni temu na niewydolność wątroby. Dowiedziałam się, że jestem uwzględniona w testamencie. Polecono mi, abym zjawiła się dzisiaj w jego domu. Odczytanie testamentu odbędzie się o godzinie 18.00. – odparła Małgorzata

Natomiast on został właśnie zaklęty i zamatowany w sztywnym czasie przez nią. Dzięki temu odczuł ograniczenia, które wcześniej były mu obce, gdyż żył poza zegarem, wiernie służąc swej pani. A tu nagle tak go upodliła. Mało, że odczuł ból ludzki na sobie związany ze swym nienawistnym i depresyjno-nerwicowym przekleństwem, ale też z ogromnym genem niewolnika. Dostał od niej tak zwaną klątwę czasową. Dzięki niej działał jako szybki, ale skuteczny agent Al Capone i Chrzestny Ojciec naśladując mafię np. Ying Yanga.

– Mogę Panu podać sto milionów powodów. Tyle warta jest obecnie firma Pańskiego ojca. Bogdan i Beata wiedzieli, że Pan Wiktor jako jedyny właściciel firmy, nigdy nie zgodziłby się na jej sprzedaż, dlatego postanowili się go pozbyć i sprzedać linię. – powiedziała Małgorzata
– Ta Pani oszalała. Daj spokój Mirek. Chyba nie wierzysz w to, co mówi. – powiedział Wiktor